ยาเสพติด

 นาย เจษฎาภรณ์ คัชรินทร์ ชั้น.6/2 เลขที่5

                                                                            ยาอี . ยาอี หรือ ecstasy  เป็นยาเสพติดชนิดสังเคราะห์ มีสูตรโครงสร้างทางเคมีที่เรียกว่า MDMA หรือ methamphetamine เป็นสารเสพติดชนิดกระตุ้นประสาท โดยออกฤทธิ์กระตุ้นสมองชั้นในเพื่อกระตุ้นความสุข ทำให้ผู้เสพมีอาการเคลิบเคลิ้ม คึกคัก รู้สึกสนุกอยู่ตลอดเวลา เห็นแสงและสีที่ต่างไปจากจริง รวมถึงยังกระตุ้นความต้องการทางเพศให้สูงขึ้น ยาอี จึงมีฉายาที่เรียกว่ายาเลิฟนั่นเอง ยาเสพติดชนิดนี้จึงมักถูกนำมาใช้ในงานปาร์ตี้สังสรรค์และเป็นที่นิยมมากในหมู่วัยรุ่น  โดยในขณะออกฤทธิ์ ผู้เสพจะมีอาการหัวใจสูบฉีด กล้ามเนื้อกระตุก เนื่องจากฤทธิ์ของยาอีส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อการทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจ อาจทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะ หรือนำไปสู่ภาวะหัวใจวายเฉียบพลันได้ นอกจากนี้ เมื่อยาหมดฤทธิ์ ผู้เสพบางรายอาจมีอาการซึมเศร้า หดหู่ และประสาทหลอน (จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษปี 2522 ) แหล่งที่มาhttps://thaipublica.org/2023/05/srinaka-happy-water-23-05-2566/

                                                                          กัญชา กัญชา (cannabis sativa)     พืชกัญชาชนิด  cannabis sativa   เป็นพืชล้มลุกจำพวกหญ้า ต้นสูงประมาณ 2-4 ฟุต ใบแตกเป็นแฉกคล้ายใบสัมปะหลังหรือใบละหุ่ง ริมใบทุกแฉกมีลักษณะเป็นจักๆ ใบหนึ่งมีราว 5-8 แฉก ในก้านเดียวกัน ออกดอกตามง่ามกิ่งก้าน จัดอยู่ในกลุ่มยาเสพติดให้โทษในประเภท 5 ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522          ในกัญชามีสารเคมี cannabinoids อยู่จำนวนหนึ่ง โดยสารสำคัญในกลุ่มนี้ที่เชื่อว่าออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท คือ d9- tetrahydrocannabinol (thc) และสารดังกล่าวจัดอยู่ในกลุ่มวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทในประเภท 1 ตาม พระราชบัญญัติวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ.2518 การค้นคว้าเกี่ยวกับฤทธิ์ของ thc นำไปสู่การผลิตยา dronabinol (marinol) ซึ่งมีส่วนผสมของ thc สำหรับใช้ในผู้ป่วยมะเร็งที่รักษาด้วยวิธีเคมีบำบัดเพื่อป้องกันอาการคลื่นไส้ อาเจียน และทำให้เพิ่มความอยากอาหารในผู้ป่วยเอดส์         กัญชานิยมเสพโดยการสูบ ฤทธิ์ของกัญชาเมื่อเสพเข้าสู่ร่างกาย จะแทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือดอย่างรวดเร็วภายใน 2-3 นาที และจะ

                                                                       ยาเค   ยาเค หรือ ketamine  เป็นยาที่ถูกสังเคราะห์ขึ้นเพื่อใช้ทางการแพทย์โดยการใช้เป็นยาสลบ จัดเป็นยาเสพติดชนิดสังเคราะห์ที่ออกฤทธิ์หลอนประสาทรุนแรง ส่งผลให้ระดับสารเคมีในสมองเสียสมดุล บิดเบือนความรู้สึกของผู้เสพ และเนื่องจากเป็นยาที่จัดอยู่ในหมวดยาสลบ ผู้เสพจะรู้สึกเหมือนหลุดออกจากสิ่งแวดล้อมรอบตัว มีอาการมึนเมา เคลิบเคลิ้ม เห็นภาพหลอนเนื่องจากกระบวนการรับรู้และตอบสนองได้รับผลกระทบจากฤทธิ์ยา  หากได้รับยาในปริมาณมากจะทำให้เกิดการสูญเสียกระบวนการทางความคิด ส่งผลต่อเนื่องให้เกิดอาการทางจิต เช่น ประสาทหลอน หวาดระแวง หูแว่ว  โดยส่วนมากยาเคจะอยู่ในรูปแบบผงสีขาว ไร้กลิ่น ไร้รส จึงนิยมนำมาใช้ในลักษณะสูดดมเพื่อให้เกิดอาการเมาหรือผสมกับเครื่องดื่มชนิดต่างๆ (จัดเป็นวัตถุออกฤทธิ์ในประเภทที่ 2 ตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. 2518) แหล่งที่มา https://thaipublica.org/2023/05/srinaka-happy-water-23-05-2566/

                                                               ยานอนหลับ . ยานอนหลับ เช่น กลุ่มยาไดอะซีแพม (diazepam), กลุ่มยาไนเมตาซีแพม (nimetazepam) หรือตัวยาอื่นๆ  ในกลุ่มของยานอนหลับ จัดอยู่ในกลุ่มยาคลายกังวล สงบประสาท ช่วยให้ผ่อนคลาย ลดการตึงเครียดของกล้ามเนื้อ รวมถึงการรักษาโรคที่เกิดจากความเครียด เนื่องจากจะช่วยออกฤทธิ์ต่อสารเคมีในสมองที่ไม่สมดุลกัน อย่างไรก็ตาม ถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท โดยทั่วไปการใช้ยาชนิดนี้จะต้องอยู่ในการดูแลของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น ซึ่งผลข้างเคียงของการใช้ยาชนิดนี้คือ อาจมีอาการคล้ายเมาค้าง มองเห็นภาพซ้อน หายใจติดขัด นำไปสู่อาการกล้ามเนื้ออ่อนแรง และหากนำไปใช้ร่วมกับยากดประสาทชนิดอื่นๆ หรือแอลกอฮอล์ จะทำให้เกิดอันตรายถึงชีวิต แหล่งที่มา https://thaipublica.org/2023/05/srinaka-happy-water-23-05-2566/

                                                                  ฝิ่น [1] ฝิ่น (Opium)  เป็นสารประกอบชนิดหนึ่ง ซึ่งได้จากยางของผลฝิ่น ในเนื้อฝิ่นมีสารเคมีผสมอยู่มากมายประกอบด้วย โปรตีน เกลือแร่ ยางและกรดอินทรีย์เป็นแอลคะลอยด์ (Alkaloid) ซึ่งเป็นตัวการสำคัญ ที่ทำให้ฝิ่นกลายเป็นสารเสพติดให้โทษร้ายแรง ออกฤทธิ์กดระบบประสาท จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 2 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 โดยผู้ที่เสพจะมีอาการจิตใจเลื่อนลอย ง่วง ซึม แก้วตาหรี่ พูดจาวกวน ความคิดเชื่องช้า ไม่รู้สึกหิว ชีพจรเต้นช้า แอลคะลอยด์ในฝิ่นแบ่งแยกได้เป็น 2 ประเภท คือ              ประเภทที่ 1 ออกฤทธิ์ทำให้เกิดอาการมึนเมาและเป็นยาเสพติดให้โทษโดยตรง แอลคะลอยด์ประเภทนี้ทางเภสัชวิทยาถือว่าเป็นยาทำให้นอนหลับ (Hypnotic) แอลคะลอยด์ที่เป็นสารเสพติดซึ่งออกฤทธิ์ตัวสำคัญที่สุดในฝิ่น คือ มอร์ฟีน (Morphine)              ประเภทที่ 2 ออกฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อเรียบหย่อนคลายตัว ซึ่งในทางเภสัชวิทยาถือว่าแอลคะลอยด์ในฝิ่นประเภทนี้ไม่เป็นสารเสพติดแต่มีฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้อของร่างกายหย่อนคลายตัว ซึ่งมีปาปาเวอร์รีน (Papaverine) เป็นตัวสำคั

                                                                เฮโรอิน เฮโรอีน เฮโรอีน  ( อังกฤษ :  heroin ) มีอีกชื่อว่า  ไดอาเซทิลมอร์ฟีน  (diacetylmorphine) และ  ไดอามอร์ฟีน  (diamorphine) กับชื่ออื่น ๆ [3]  เป็น โอปิออยด์ มีกำลังที่ส่วนใหญ่ใช้ในฐานะ ยากระตุ้นความบันเทิง ที่ก่อให้เกิดอาการเคลิ้มสุข ไดอามอร์ฟีนทางการแพทย์เป็นเกลือไฮโดรคลอไรด์บริสุทธิ์ มีการขายผงขาวและน้ำตาลอย่างผิดกฎหมายจำนวนมากทั่วโลก เนื่องจากเฮโรอีนสามารถ "ตัด" ได้หลายรูปแบบ เฮโรอีนใช้ในทางการแพทย์ในหลายประเทศเพื่อบรรเทาอาการปวด อย่างในช่วงคลอดลูก หรือมี โรคหัวใจวาย  เช่นเดียวกันกับ การบำบัดทดแทนโอปิออยด์ [8] [9] [10] ผลข้างเคียงโดยทั่วไปได้แก่ การกดการหายใจ  (หายใจน้อยลง), ปากแห้ง, เซื่องซึม, การทำงานทางจิตบกพร่อง, ท้องผูก และ การติด [11]  การใช้งานด้วยวิธีการฉีดสามารถก่อให้เกิด ฝี ,  การติดเชื้อที่เยื่อบุหัวใจ ,  เชื้อที่ติดต่อทางเลือด  และ โรคปอดอักเสบ [11]  หลังการใช้งานเป็นเวลายาวนาน อาการที่เกี่ยวกับ การหยุดใช้งานโอปิออยด์ จะเริ่มมีผลหลังใช้งานครั้งสุดท้ายภายในไม่กี่ชั่วโมง [11]  ถ้าฉีดเข้าเส้นเลื

                                                                         มอร์ฟีน มอร์ฟีน ฟรีดริช แซร์ทัวร์เนอร์ เป็นผู้แรกที่แยกมอร์ฟีนระหว่าง ค.ศ. 1803 ถึง 1805 โดยทั่วไปเชื่อว่าเป็นการแยกสารประกอบกัมมันต์จากพืชครั้งแรก แมร์คเริ่มขายเชิงพาณิชย์ครั้งแรกใน ค.ศ. 1827 มอร์ฟีนมีใช้กว้างขวางหลังการประดิษฐ์กระบอกฉีดยาชั้นใต้หนังใน ค.ศ. 1853–1855 แซร์ทัวร์เนอร์เดิมตั้งชื่อสารนี้ว่ามอร์เฟียมตามพระนามเทพเจ้าแห่งฝันของกรีก มอร์เฟียส สำหรับแนวโน้มที่จะทำให้หลับ แหล่งมอร์ฟีนหลักคือการแยกจากฟางป๊อปปี (poppy straw) จาก ต้นฝิ่น  ใน ค.ศ. 2013 มีการผลิตมอร์ฟีนประมาณ 523,000 กิโลกรัม มีการใช้ 45,000 กิโลกรัมโดยตรงสำหรับความปวด ซึ่งเพิ่มสี่เท่าในเวลายี่สิบปี การใช้เพื่อวัตถุประสงค์นี้ส่วนมากในประเทศพัฒนาแล้ว มอร์ฟีนประมาณ 70% ใช้ผลิตโอพิออยด์อื่น เช่น ไฮโดรมอร์โฟน  อ็อกซีโคโดน   เฮโรอีน และ เมทาโดน  เป็นยา Schedule II ในสหรัฐ Class A ในสหราชอาณาจักร และ Schedule I ในประเทศแคนาดา มอร์ฟีนอยู่ในรายการยาหลักของตัวแบบองค์การอนามัยโลก ยาสำคัญที่สุดที่จำเป็นในระบบสาธารณสุขพื้นฐาน การใช้ทางการแพทย์ [ แก้ ] ความเ

                                                                        กระท่อม กระท่อม การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ กระท่อม [2]  หรือมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า  Mitragyna speciosa   Korth. [3]  เป็นพืชใน วงศ์กาแฟ  มีชื่อเรียกหลายชื่อ ทางภาคใต้เรียก ท่อม (thom) ภาคกลางเรียก อีถ่าง มาเลย์เรียก เบี๊ยะ (biak) หรือ เคอตุ่ม (ketum) หรือ เซบัท (sepat) เป็นพืชท้องถิ่นของ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้  โดยเฉพาะใน ประเทศไทย ,  อินโดนีเซีย ,  มาเลเซีย ,  พม่า  และ  ปาปัวนิวกินี  ที่ซึ่งปรากฏการใช้งานกระท่อมในฐานะยาสมุนไพรมาตั้งแต่อย่างน้อยคริสต์ศตวรรษที่ 19 กระท่อมมีคุณสมบัติ โอปีออยด์  และมีผลคล้าย สารกระตุ้น บางส่วน ข้อมูลจาก ปี 2018 ระบุว่าประสิทธิภาพและความปลอดภัยของกระท่อมยังคงไม่สามารถสรุปได้ และยังคงไม่ได้รับการอนุมัติเป็น ยารักษาโรค เนื่องจากงานวิจัยเกี่ยวกับกระท่อมจำนวนมากขาดคุณภาพ ใน ค.ศ. 2019  องค์การอาหารและยาสหรัฐ บันทึกไว้ว่า ไม่มีหลักฐานที่ว่ากระท่อมปลอดภัยหรือมีผลต่อการรักษาทุกแบบอย่างไรก็ตาม ปรากฏผู้คนบางส่วนใช้กระท่อมเพื่อบรรเทา อาการปวดเรื้อรัง , อาการ ถอนฝิ่น  รวมไปถึงการใช้ ในเชิงนันทนา

                                                     แอมเฟตามีน   แอมเฟตามีน แอมเฟตามีน  ( อังกฤษ :  amphetamine, amfetamine  ย่อมาจาก alpha-methylphenethylamine) เป็นวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท ประเภท 2 ตาม พระราชบัญญัติ วัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท ปี  พ.ศ. 2518  แต่ในปัจจุบัน กระทรวงสาธารณสุข ได้ออกประกาศกระทรวงฯ ฉบับที่ 135 ปี  พ.ศ. 2539  กำหนดให้เป็นยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษปี  พ.ศ. 2522  เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 2539 ( สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา   กระทรวงสาธารณสุข , 2539) แอมเฟตามีน มีลักษณะเป็นผงผลึกสีขาว ไม่มีกลิ่น มีรสขมนิดๆ มีสูตรทางเคมีคือ C 9 H 13 N ประวัติ [ แก้ ] แอมเฟตามีน เป็นสารที่ถูกสังเคราะห์ขึ้นมาในปี  ค.ศ. 1887  โดย นักวิทยาศาสตร์ชาว เยอรมัน ชื่อ  เอเดเลียโน  (Edeleno) ในรูปของ แอมเฟตามีนซัลเฟต  (Amphetamine Sulphate) ต่อมาในปี  ค.ศ. 1888  นักวิทยาศาสตร์ชาว ญี่ปุ่น  ก็สามารถ สังเคราะห์อนุพันธ์ของแอมเฟตามีนได้อีกตัวหนึ่งคือ  เมทแอมเฟตามีน  (Methamphetamine) ซึ่งมีผลต่อระบบ ประสาทส่วนกลางได้รุนแรงกว่า ในอดีตที่  ประเทศสหรัฐอเมริกา แอมเฟตามีนถ

                                                                                 ยาบ้า เป็น ยาเสพติด   สารสังเคราะห์ ประกอบด้วย เมทแอมฟีตะมีน ผสมกับ กาเฟอีน [1] [2]  มีชื่ออื่น ๆ เรียก เช่น ยาม้า, ยาขยัน, ยาแก้ง่วง, ยาโด๊ป, ยาตื่นตัว, ยาเพิ่มพลัง, WY, ตัวเล็ก นิยมเสพโดยรับประทานโดยตรงหรือผสมในอาหาร หรือเครื่องดื่ม หรือเสพโดยนำยาบ้ามาบดใส่ฟอยล์แล้วนำไปลนไฟโดยใช้ไฟลอย โดยการอมน้ำไว้ในปากเพื่อผ่านน้ำแล้วสูบเป็นไอระเหยเข้าสู่ร่างกาย ทำให้มีฤทธิ์กระตุ้นประสาท พอใช้ในปริมาณมาก ๆ จะทำให้เกิดอาการหลอนประสาท หูแว่ว ระแวง ควบคุมตัวเองไม่ได้ จัดเป็นยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 1 ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2441 ลักษณะทางกายภาพ [ แก้ ] ยาบ้า มีลักษณะเป็นยาเม็ดกลมแบนขนาดเล็ก เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 - 8 มิลลิเมตร ความหนาประมาณ 3 มิลลิเมตร น้ำหนักเม็ดยาประมาณ 80 - 100 มิลลิกรัม มีสีต่าง ๆ กัน เช่น สีแดง สีส้ม สีน้ำตาล สีม่วง สีชมพู สีเทา สีเหลือง และสีเขียว เป็นต้น มีเครื่องหมายการค้า เป็นสัญลักษณ์หลายแบบ เช่น รูปหัวม้าและอักษร LONDON มีสัญลักษณ์ที่ปรากฏบนเม็ดยา เช่น ฬ, ฬ99, M, PG, WY สัญลักษณ์ร